Για 50 χρόνια, η ελληνική οικονομία βίωσε χαμηλή ανάπτυξη, υψηλό κρατισμό και στρεβλώσεις στη λειτουργία των αγορών. Παρά την πολιτική σταθερότητα, η ανακατανομή εισοδήματος και η υπερβολική κρατική παρέμβαση οδήγησαν στην σταδιακή πτώση της παραγωγικότητας και στην κρίση του 2009. Το ερευνητικό δοκίμιο των Γ.Μπήτρου και Κ.Χριστίδη προτείνει μια νέα θεσμική προσέγγιση που θα στηρίζεται σε:

• Μικρότερο και πιο αποδοτικό δημόσιο τομέα
• Ενίσχυση της ατομικής ιδιοκτησίας
• Δημοσιονομικούς φραγμούς
• Μεταρρυθμίσεις για προσέλκυση επενδύσεων

Συγγραφείς

Γεώργιος Κ. Μπήτρος (Ομότιμος Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας, ΟΠΑ), Κωνσταντίνος Χ. Χριστίδης (Νομικός, Οικονομολόγος, Συγγραφέας)

Περίληψη

Από το 1974 υπήρξαν περίοδοι που ο πληθωρισμόs έτρεχε πολλαπλάσιες φορές πάνω από τον πληθωρισμό των τελευταίων ετών. Αλλά στη μεγάλη τους πλειοψηφία οι Έλληνες δεν αισθάνθηκαν τη φτώχεια να τους χτυπά την πόρτα. Διαδοχικές κυβερνήσεις επιδόθηκαν σε συστηματική ανακατανομή του εισοδήματος και του πλούτου. Σ’ αυτή τη διαδικασία, ο δημόσιος τομέας διπλασιάστηκε, οι γενικές και οι οικονομικές ελευθερίες περιορίστηκαν, η διάρθρωση του κεφαλαίου της χώρας στρεβλώθηκε, και η βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση μαζί με άφθονους δανειακούς πόρους χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για καταναλωτικούς σκοπούς. Έτσι, καθώς οι ρυθμοί της ανάπτυξης πήραν την κατιούσα, το κατά κεφαλήν διαθέσιμο εισόδημα υποχώρησε, και σήμερα μία μικρή αύξηση πληθωρισμού στέλνει στις τάξεις των φτωχών όλο και περισσότερους συμπολίτες μας. Προκειμένου λοιπόν να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες δυσκολίες που διαφαίνονται στον ορίζοντα, χρειαζόμαστε ένα νέο παραγωγικό πρότυπο στο οποίο ένας σχετικά μεγάλος ιδιωτικός τομέας θα συνεργάζεται με ένα σχετικά μικρό δημόσιο.  Η μετάβαση σ’ αυτό απαιτεί ένα νέο θεσμικό περιβάλλον, πιο φιλικό προς την παραγωγή και την επιχειρηματικότητα, και πιο αποτελεσματικό στη διακυβέρνηση της χώρας. Ένα θεσμικό πλαίσιο συμβατό μ’ αυτές τις προτεραιότητες θα προκύψει, αν το Σύνταγμα του 1975 αναθεωρηθεί ώστε να ενσωματώσει πρόνοιες για: (α) επιστροφή σ’ ένα ξεκάθαρο καθεστώς ατομικής ιδιοκτησίας, (β) επιβολή δημοσιονομικών φραγμών, (γ) τερματισμό του άκρατου «δικαιωματισμού», και (δ) παροχή ενός διχτύου ασφαλείας προς όσους συμπολίτες μας προσπαθούν αλλά κακοτυχούν στη ζωή.  

Δημοσίευση

Μάρτιος 2025

Σημείωση

Το παρόν ερευνητικό δοκίμιο εντάσσεται στο ερευνητικό έργο του Ινστιτούτου Δημοσιονομικών και Οικονομικών Μελετών (ΙΔΟΜ), με στόχο την προώθηση του δημόσιου διαλόγου και την ανάδειξη προτάσεων πολιτικής για τη θεσμική και οικονομική ανασυγκρότηση της Ελλάδας.

Οι απόψεις, τα συμπεράσματα και οι προτάσεις που διατυπώνονται στην παρούσα μελέτη ανήκουν αποκλειστικά στους συγγραφείς και δεν εκφράζουν απαραίτητα τις θέσεις ή τις απόψεις του Ινστιτούτου Δημοσιονομικών και Οικονομικών Μελετών (ΙΔΟΜ). Το περιεχόμενο της μελέτης δημοσιεύεται για ενημερωτικούς και ερευνητικούς σκοπούς, με στόχο την προώθηση του διαλόγου γύρω από κρίσιμα ζητήματα πολιτικής και οικονομίας.